ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
Σε ένα αδιάφορο πάρτι
Στεκόσουν στην άκρη
Μ’ ένα τσιγάρο ανάμεσα στα χείλη
Σαν να έψαχνες κάτι
Να σου μοιάζει με χάδι
Στον κόσμο που δεν μπορεί να σε κρατήσει
Νομίζω πως κάπου σε έχω ξαναδεί
Το Παγκράτι μαζί σου θυμίζει μια εποχή
Που δεν έχω ζήσει
Είπα μια μέρα θα μας κάνω μουσική
Και έτσι θα μείνουμε για πάντα ζωντανοί
Στην πόλη μπλεγμένοι
Μα εσύ είσαι ταξίδι χωρίς προορισμό
Χωρίς προορισμό
Και εγώ θα σε περιμένω
Μου αρκεί να περιμένω σε κα
Σε κάποιο σταθμό
Στην κίτρινη Αθήνα
Περπατούσες σαν ποίημα
Χαζεύοντας γάτες που ‘μαθαν πως μεθάμε
Μα τώρα που ξημερώνει
Η μυρωδιά σε πληγώνει
Και στέκομαι εδώ σε κοιτάζω, να τρέχεις
Για μέρη που δεν διαλέξανε εμάς
Στα μπαλκόνια της εφηβικής σου γειτονιάς
Τους φόβους να καπνίζεις
Το ξέρω πως κοντά μου θα πονάς
Και η διαδρομή της μοναξιάς δε σε λερώνει
Μα εσύ είσαι ταξίδι χωρίς προορισμό
Χωρίς προορισμό
Και εγώ θα σε περιμένω
Μου αρκεί να περιμένω σε κα
Σε κάποιο σταθμό
Μα εσύ είσαι ταξίδι χωρίς προορισμό
Χωρίς προορισμό
Και εγώ θα σε περιμένω
Μου αρκεί να περιμένω σε κα
Σε κάποιο σταθμό
Σε ψάχνω σε κάθε πάρτι
Σε κάθε γωνιά στο Παγκράτι
Track 3 on Μια Κασέτα Για Τον Δρόμο (Mia Kaseta Gia Ton Dromo)
Producer
Να γράψετε το ερμηνευτικό σχόλιο για το παραπάνω τραγούδι και να δικαιολογήσετε τα συναισθήματα του ποιητικού υποκειμένου. (150-200 λέξεις)
Στο κείμενο αποτυπώνεται η μελαγχολία και η νοσταλγία για έναν έρωτα που χάθηκε ή δεν βιώθηκε ποτέ. Το ποιητικό υποκείμενο εκφράζει την αίσθηση ότι έχει ξανασυναντηθεί με κάποιο πρόσωπο στο παρελθόν «Νομίζω πως κάπου σε έχω ξαναδεί», με το οποίο επιδιώκει επικοινωνία, όπως φανερώνει η απεύθυνση σε β΄ενικό, ενώ η χρήση α’ πληθυντικού στην μεταφορά «Είπα μια μέρα θα μας κάνω μουσική» αναδεικνύει την επιδίωξή του για μια βαθύτερη σύνδεση, αφού οι δύο άνθρωποι θα είναι αρμονικά συνδεδεμένοι όπως μια μουσική σύνθεση. Ωστόσο, ο μεταφορικός στίχος «Μα εσύ είσαι ταξίδι χωρίς προορισμό» ματαιώνει την επιθυμία του ποιητικού υποκειμένου, ενώ η επανάληψη στον επόμενο στίχο «χωρίς προορισμό» κάνει πιο έντονη την αίσθηση της ματαίωσης. Το ποιητικό υποκείμενο βιώνει μάλλον την απόρριψη του προσώπου που επιθυμεί, εφόσον δεν φαίνεται να υπάρχει κοινός προορισμός. Βέβαια, δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια για επαφή καθώς δηλώνει με τη χρήση οριστικής μέλλοντα «Και εγώ θα σε περιμένω» τη διάθεσή του να περιμένει την επιστροφή του προσώπου που ποθεί. Τα συναισθήματα του ποιητικού υποκειμένου είναι δικαιολογημένα ως απολύτως ανθρώπινα. Αντικατοπτρίζουν την ευαλωτότητα, την επιθυμία για νόημα και τη συναισθηματική περιπλάνηση και τη ματαίωση που χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους στη σύγχρονη πραγματικότητα της αναζήτησης του εαυτού μέσα από τη συναισθηματική σύνδεση με το έτερον ήμισυ.
Average Rating